De Uil 3 vs Paard van Ree 1
uitslag: 2 - 6

Het Mirakel van Hillegom

Of, hoe het Paard toch sneller bleek dan de Uil slim was.

En het geschiedde in die dagen dat Het Genootschap, op voorspraak van De Bond, 
te biecht zou gaan bij De Uil.
Vol devotie vertrok de karavaan op haar queeste naar Hillegom, 
uitgezwaaid door Vrouwe Carla: "Succes Jongens!"
 
In het Heiligdom van Hillegom bleken ook de Biechtelingen van Excelsior aanwezig.
Het zou zomaar een mooie dienst kunnen worden.
Toch waren de Genoten op hun hoede, de macht van de Derde Uil mocht zeker niet onderschat worden.
Deemoedig en bedeesd vingen de Genoten met de biecht aan. 
Alleen Cees leek onvervaard en op intimiderende wijze voor het aanvalscatechismus te hebben gekozen. 
Een lichte achterstand in ontwikkeling was het gevolg, maar volgens Hans hoorde dat zo.
Wel frappant trouwens hoe Hans telkens goed op de hoogte bleek van het biechtgeheim der medegenoten… 

Terwijl Bert wat stichtelijke lectuur doornam en Wolter met een rood hoofd naar een behoorlijke 
gebedsachterstand zat te kijken achtte de Oppergenoot de tijd rijp om de catechese nog eens 
duidelijk onder de aandacht der gelovigen te brengen. 
De psalm “Hup Wijk aan Zee” weerklonk werkelijk prachtig in deze Hillegomse galmbak.
Ook de Excelsoriaanse Biechtelingen leken verheugd met deze stichtelijke onderbreking van de dienst. 

Toch dreigde voor het Genootschap een zware boetedoening in het verschiet te liggen.
Zou deze kruistocht zich tegen ons keren en zouden hel en verdoemenis ons deel blijken te zijn? 
Dreigde hier een Armageddon voor het zo fiere Paard? 
Hans remiseerde (zijn eerste dit seizoen!) in een stelling welke een licht voordeel 
in zich leek te herbergen. 
Een lichte vermoeidheid leek hieraan ten grondslag te liggen en hij ging 
korte tijd in groepsmeditatie met wat andere gelovigen die gereed waren.
Frans werd de biecht afgenomen door een Jonge Priesteres. 
Een zware penitentie was zijn deel. Met de jeugd valt niet te spotten.

Op veel borden deed de druk van de tijd zich gelden. 
Roberto en Bert dreigden langzaam maar zeker van het bord te worden gebeden. 
De tegenstander van Bert had zelfs nog nooit een Bondsgebed verloren…..Bert trouwens ook niet!
Huub en Wolter hadden, ondanks beter positioneel spel, de klok tegen. 
Ondertussen zat Cees met een tevreden doch devote Hosanna blik in de ogen, 
al leek zijn opponent een ander geloof toegedaan. 
Alleen onze Antonius bleek over een doordacht en degelijk geloof te beschikken, 
het volle punt was zijn deel. 

In gedachten stak de Oppergenoot maar eens een hele batterij kaarsen aan.
En ziet: het Geloof in eigen kunnen keerde weerom en voedde de twijfel bij De Uil.

Terwijl op de achtergrond het koor zacht zong sloeg Wolter met een snel en doordacht slotgebed toe 
waarna hij met een gelukzalige glimlach op de lippen zijn geloof in eigen kunnen aan de bar verkondigde.
Bij Roberto en Bert keerden plots, op uiterst miraculeuze wijze, de kansen. 
Bert nam tevreden allerlei offerandes in ontvangst. Zijn tegenstander in wanhopige meditatie achterlatend.
Bij Roberto verscheen een gelijkwaardigheidsgebed op het bord, 
maar de Opper Uil verbood zijn discipel dit uit te spreken. 
Licht meewarig, het hoofd schuddend, overzag Roberto het geheel en dankbaar aanvaardde hij dit offer.

Een licht gevoel van euforie en opwinding maakte zich van de Genoten meester: 
er had zich, onder onze ogen, een Wonder voltrokken! 
Alles overziend overtuigde Cees ook zijn tegenstander van het juiste geloof, weer een punt! 
Huub toonde daarop mededogen en schonk De Uil nog een halfje…….

 Terwijl een vrolijke gospel door het rijtuig klonk werd de terugreis aanvaard, 
wetende dat de Genoten de macht van De Uil hadden gebroken. 

Het Mirakel van Hillegom was een feit. 

Uw Oppergenoot is overigens bereid om, tegen ruimhartige vergoedingen, bedevaarten te organiseren.