Paard van Ree 1 vs Kennemer Combinatie 7
uitslag: 3 - 5
AFSCHEID IN STIJL....
Na één seizoen 3e klasse staat Het Paard van Ree weer met de fiere
benen in de harde werkelijkheid. Ook de uiterst minieme kans op
handhaving bleek niet aan ons besteed.
Een seizoen wat zo vol goede moed door ons was begonnen is eigenlijk
toch wel in een debâcle geëindigd.
Geheel in stijl van de voorgaande matches werd dus ook de laatste verloren.
En, ook geheel in stijl, met het maken van domme foutjes waardoor
steeds vroegtijdig stukken bij de tegenstanders werden ingeleverd.
De KC's waren nog wel zo aardig om een bod tot omkoping te doen,
maar ook Genoten hebben tenslotte hun eer nietwaar.
De dood of de gladiolen!
Ton was zo vriendelijk om als eerste het punt te laten en dus
alle hoop op een stunt te doen vervliegen en daarmee was tegelijk de
druk van de ketel. We konden nu vrijuit verder blunderen!
Zelf had ik de eer tegen Gerda Schiermeijer aan te mogen treden.
Deze altijd vriendelijke dame, wie kent haar niet tenslotte, hield mij
8 zetten lang een spiegel voor. En voor wie mijn uiterlijk wel eens
goed heeft bestudeerd: daar word je niet vrolijk van....
Een foutief ingeschatte ruil op de 13e zet en het was eigenlijk al over.
Nog 15 zetten doorgerommeld maar het kwaad was geschied.
Veel partijen heb ik verder niet gevolgd, maar voor ik vermoeid en moedeloos
aan de kuierlatten trok viel op diverse borden weer onze inmiddels
legendarisch lachwekkende vrijgevigheid op. Ook Rob en Bert hadden
een stuk kado gedaan. In de hoop dat minstens een gelijkspel haalbaar
leek toog ik de druilerige avond in.....
De volgende dag zag ik op internet de einduitslag......ach, het is niet anders.
Maar ergens is het wel stuitend te moeten concluderen dat we laatste zijn
geworden.
In de 13 jaar dat we voor de bond spelen is dit ons slechts
tweemaal eerder gebeurd:
2003 (het rookincident) en 2006 (het eerste post-Hein seizoen)
Wat dan wel weer tot Groot Optimisme mag leiden is het feit dat we
beide malen het opvolgend seizoen kampioen zijn geworden.
Dus volgend jaar weer gewoon gezellig in de 4e klasse en kampioen worden.
Met voor dit seizoen dank aan Marc die zich een waardig wedstrijdleider
heeft getoond.
Verder stond deze avond toch ook enigszins in het afscheid van Genoot Hans.
Als bondspeler dan, maar deze grootheid verdient een aparte pagina.