SC Aalsmeer 2 vs Paard van Ree 1
uitslag: 5,5 - 2,5
ACH JA, HET KAN VERKEREN...
Vol goede moed helemaal naar Aalsmeer. Uitgezwaaid door Marijke.
Na wat zoekwerk (Tom-Tom, papierwerk, uit het hoofd) komen we in een,
op het oog, redelijk aimabel uitziend lokaal. Marc had de tegenstander uitgebreid
geanalyseerd en gaf ons goede kansen. Maar ja, de menselijke factor hè.
Daar gaat het wel eens mis. Bert en Marc leken niet helemaal bij de les.
Vooral bij Bert ging het snel behoorlijk fout. Helemaal niet wat we
van hem gewend zijn. Bij Marc duurde het wat langer, maar na een stukwinst
en het (te snel) weer inleveren daarvan ging het kaarsje uit bij hem.
En dan sta je als team toch behoorlijk onverwacht tegen een snelle 2-0
achterstand aan te kijken.
Op de overige borden werd redelijk gestreden. Vooral petje af voor Roberto.
Met een, van agitatie, rood hoofd moest hij in remise berusten.
Een uitslag die voor de rest ook opging. Behalve voor Cees dan.
Na in de opening zijn opponent geheel te hebben overlopen zag hij zich
geconfronteerd met een sterk loperpaar. Strijdend voor remise moest hij echter
het punt aan de tegenstander laten. Doodzonde.
Huub had een wat matte partij tegen de voormalig tig-voudig clubkampioen.
Een dooie remise was ook zijn deel.
Ook Wolter en Frans konden niet tot echt grote hoogte stijgen en het punt binnenhalen.
Nog nooit zoveel remises gezien.....
(Waarvan een groot deel trouwens door de Aalsmeerders
in overleg met hun wedstrijdleider werd aangeboden.
Wat ben ik dan toch weer blij dat wij zelfstandig denkende Genoten zijn.)
En Hans dan? Met Hans gaat het niet best.
Diep denken in stille achterkamertjes ver van huis......hij heeft er geen zin meer in.
En dat is jammer, maar wel te respecteren uiteraard.
Eerlijk gezegd kan ik me er wel iets bij voorstellen. Gezellig ouwehoeren,
met een biertje erbij en een potje schaken tussendoor is ook veel leuker.
Weer een match verloren waarvan we dachten..dit gaat lukken.
Hoe nu verder? Rekentechnisch gezien is er een minieme kans
op handhaving in de derde klasse. Maar willen we dit wel?
Horen we hier wel thuis? Marc heeft telkens het best mogelijke
team opgesteld en toch is het niet gelukt. Wat zegt dit over ons?
Ik ga me hier geen oordeel over aanmatigen, maar een trainingskampje
of korte retraite lijkt me aanbevelenswaardig.
Ik stel voor om onze wonden maar eens te likken op de camping
van Julius Armas. (bij Bordeaux links af heb ik gehoord)
Maar alleen als het lekker weer is, schaken niet echt moet
en er voldoende bier en wijn voorhanden is.